Zapraszamy na wernisaż wystawy „Żywiołowość” Joanny Dobrzyńskiej!
___
Joanna Dobrzyńska otrzymała dyplom warszawskiej ASP na Wydziale Malarstwa w pracowni tkaniny prof. W. Sadleya oraz pracowni malarstwa prof. M. Czapli.
Prace znajdują się w prywatnych zbiorach w kraju i poza jego granicami. Obecnie mieszka i tworzy w leśnych okolicach średniowiecznego zamku w Inowłodzu.
Kilka słów od autorki:
„Moja twórczość to ciągłe lawirowanie zamykające tą samą treść poprzez użycie różnych środków wyrazu. Nie jestem wierna jednej technice, choć w obrębie ogólnie pojętej tkaniny, mam swoją ulubioną. Tworzę rzeczy z filcu, pomaluję jedwab, polepię coś z gliny, zrobię batik. To wszystko sprawia mi przyjemność, a to jest najważniejsze. Szczerość i zgodność z samym sobą, gdy się coś robi co teoretycznie wpływać ma z wnętrza.
Już trzeci rok mieszkam w lesie, wśród przyrody, która dokładnie dyktuje mi rytm. W porze odpoczynku i zimowego uśpienia rysowałam mój las sfotografowałam wcześniej. Rysowania piórkiem uczył mnie mój tata, dlatego też dla mnie to cicha ucieczka w sentyment. Dodatkowo wdzięczność tematu, chęć zawarcia zauważanych w “problemów”, światła, przestrzeni i idealnie skomponowanego chaosu. Fascynuje mnie w lesie jego mrok tajemniczość, czasem niedostępność jakby był innym światem, do którego wpuszczenie powinniśmy wyrazić ciszą i szacunkiem. Las zapisuje ludzkie historie, dramaty i radości, bo drzewa mają oczy. Jest wiosna i ptaki tak pięknie śpiewają…”
O twórczości Joanny Dobrzyńskiej, prof. Dorota Grynczel:
„Sztuka Asi jest poetycką formą jej życia i pracy na obszarze przecięcia się porządku i przypadku, między doświadczeniem estetycznym, a codziennym procesem życiowym. Prace są tworzone z rzeczy, a nie z pojęć i teorii, są w zgodzie z własnym przekonaniem do ogólnie przyjętych zasad. Jej kompozycje umożliwiają istnienie na pracy element o sprzecznej naturze, a jednocześnie porządku tworzącego organiczną całość. Pozostawiają w pamięci przejaw jej obecności w świecie z uwzględnieniem wszystkich rzeczy przypadkowych, drobiazgów, małych i dużych odkryć, które później wprawiają nas w stan przyjemności oglądania.”
WSTĘP WOLNY